20 Nisan 2009 Pazartesi

Adanalı...

Ama önce insan ama ne insan!

Kuşların kanadını sakınır rüzgardan...

Abim o benim abim ama ne abi!

70' li yıllarda mahallemize Aydınlığı getiren insan.

Aydınlattı o beni, ışığı hala parlak.!

Gözleri sıcak adam gözleri,

Kalbi pamuktan yumuşak.

Hoş geldin gülüm senin de bir hatıra defterin olsuni aynı Nilly Ablam gibi.

Yaz şimdi biriktirdiklerini, dök ortaya acılı, acısız taşlarını..

Şalvarının etekleri rahatlasın biraz.

Kara çocuk, güzel çocuk, sıcak çocuk...

Hoş geldin aramıza...

Ne mutlu bize!

Senin Bücür'ün, Kubilay yani....

4 yorum:

  1. Hoşgeldin abicim...bu heyecanı bilirim harika bir duygu bana demişlerdiki 3 haylaz "hadi döktür bakalım yazılarını anılarını"...evet abicim biz de senden bir şey beklemiyoruz peekk çook şey bekliyoruz sen bizim OSMAN abimizsin.Nilüfer

    YanıtlaSil
  2. Her insanin yureginde bir isik vardir hem de piril piril...

    Simdi biz senin piriltinin pesindeyiz abicim.

    o ceplerindeki pirillardan biraz avcumuza verirsin diye bak bekliyoruz iste burda...

    Hadi amaaa....

    YanıtlaSil
  3. oooo bendende tembelleri varmiymis su blog dunyasinda :PP

    YanıtlaSil